س.گ.ل.ل

یکی از داستان های کوتاه صادق هدایت را از مجموعۀ"سایه روشن" انتخاب کردم که خواندن آن را به همۀ دوستانم پیشنهاد میکنم. نمیدونم چند صد سال باید طول بکشه تا نسل بشری صاحب وجودی مانند صادق هدایت بشود.افتخارادبیات ایران زمین

س.گ.ل.ل /صادق هدایت

زندگیِ«اکنون» در چند نقاشیِ سهراب سپهری

فریبا حاج‌دایی

به انگیزة نمایش‌گاه آثار سهراب سپهری در موزه هنرهای معاصر

روزگاری سهراب سپهری از حیثِ جهان‌بینی‌اش، که بی‌اعتنا نسبت به حال و وضعِِ زمانه‌اش به نظر می‌آمد، با ویلیام بلیک مقایسه می‌شد و شاید هنوز هم می‌شود. من هم چنین قضاوتی داشتم تا چشمم به نقاشی‌هایِ خاصِ او از جنگل افتاد.

به دیدن 113 تابلوی موجود از سهراب سپهری در موزة هنرهای معاصر رفته‌ام. گفته بودند که از آن میان 18 اثر برای اولین بار در معرضِ دیدِ عموم قرار گرفته. می‌خواهم به طور اخص آن‌ها را ببینم که به جای آن میخِ چند تابلویی می‌شوم که سپهری از تنة درختان جنگل کشیده، فقط تنة درختان، نه بالاتر و نه پایین‌تر را. با دیدنِ آن‌ها فیلمِ«کودکیِ ایوان» ساختة تاروکوفسکی پیشِ چشمانم جان می‌گیرد که تقریباً در تمام طولِ فیلم تماشاگر ایوان را در حالِ راه‌پیمایی در جنگل بزرگی می‌بیند که از تمامی هیئتِ آن تنها تنة درخت‌‌هایش به چشم می‌خورد و بیینده نه سرشاخة درخت‌های جنگل را می‌بیند و نه قسمت‌های پایینی آن‌‌ها را.

سال‌ها پیش فیلم را دیده‌ام؛ در فیلم پسرکی دوازده ساله به نام ایوان به هنگام حملة هیتلر به شورویِ سابق به عنوان جاسوس و به شکل ناشناس وارد مرزهای آلمان می‌شود تا به جمع‌آوری اطلاعات بپردازد. او کوچک‌سال است اما جنگ کودکی او را زیرِ خروارها جسد له کرده و از همة کودکیِ او چیزی جز اندامی کوچک باقی نمانده است. درون مایة«کودکی ایوان» انسان را چنان که به راستی هست، هم چون یک فرد، با دنیای درونی‌اش، عاطفه‌ها و دلبستگی‌هایش و در کاستی‌های انسانی‌اش مطرح می‌کند و نه در هیئتِ وظیفه‌های اجتماعی و سیاسی‌اش.

هنوز توی موزه‌ام و فکر می‌کنم که هم نقاش، سپهری، و هم فیلم‌ساز، تاروکوفسکی، بی‌خبر از یکدیگر از یک زاویة دید جنگل را دیده‌اند، قسمتی از تنة کهنسالِ درختانِ یک جنگل را. آن‌ها نه با گذشته و ریشه‌هایِ درخت کاری دارند و نه به سرشاخه‌ها و آینده‌اش نظر می‌افکنند و شاید هردو می‌خواهند بگویند که ای ایهالناس، ای بزرگان، ای سیاست‌مداران، ای که و که... منِ آدم کوچولو نه به ماجراهایِ قبلی این جنگل کار دارم و نه می‌خواهم بدانم بعدها چه بر سرِ این جنگل می‌رود، تنها می‌خواهم در«همین اکنون» با رویاهایِ خود سر کنم و نمی‌خواهم دست‌خوشِ آرمان‌ها و رویاهایِ شما باشم. شاید می‌توان فیلم و نقاشی‌ها را از این منظر به تماشا نشست که اتفاقات بزرگ، سیاسی و بیرونی می‌تواند چه تأثیر مخربی بر زندگیِ آدم‌های ساده و معمولی بگذارد، آدم‌هایی که می‌خواهند ساده زندگی کنند و بی‌حادثه بمیرند. آن‌ها می‌خواهند بچگی کنند، جوانی کنند و از میان‌سالی و کهن‌سالگی خود لذت ببرند و نمی‌خواهند به مانندِ ایوان از بچگی به مرگ برسند، و شاید فیلمِ«کودکی ایوان» و نقاشی‌های سهراب این سوال را مطرح می‌کنند که اصلاً به چه حقی کسانی بر سرِ کسانِ دیگر فرود می‌آیند و به آن‌ها می‌گویند که چگونه فکر کنند و دنیا را از چه منظری ببینند؟!

مآخذ: سایت دیباچه

پای آهنی

امروز مادریکی از بچه های مدرسه که معلول جنگی است ازم پرسید حال خانواده ات در ایران چطوره؟

نگاه سمجم را از روی پای آهنی و براق اوکندم و درحالی که به صورت نحیف و چشمان بی رنگش خیره شده بودم
با گیجی جواب دادم فکر میکنم خوب باشند

جهان سوم و شهر فرنگ

در آمریکا فیگور سربازان تازه از جنگ برگشته با عضلات بر آمدۀ خالکوبی شده، سر تراشیده و شال عربی

بر دوش بسیار دیدنیست.

به خصوص وقتی شال را باز می کنند و قالیچۀ ایرانی نفیسی به نازکی مقوا با امضای بافنده نمایان میشود

- که مانند بچۀ یتیمی آواره جلوی چشمانتان زار میزند_

وخیلی شنیدنی است آنگاه که تعریف می کنند از پیرمردی کنار بازار کابل در افغانستان خریداری کرده اند و حالا به پول آن احتیاج دارند تا برای خانوادشان غذا و هدیۀ کریسمس تهیه کنند !



نوستالژی: جنگ--> فرش ایران--> تحریم--> افغانستان--> سرباز امریکائی-->رکود اقتصادی--> شال عربی-->دلار -->خرید قالی ایران توسط ایرانی مهاجر

Ancient Pompeii on Google Street View

Google’s Street View service, which lets you zoom into Google Maps and stroll through the city streets in a 3D environment, is amazing in its own right, but it just got thrice as amazing with the addition of the ancient ruins of Pompeii.

Pompeii, ruined and partially buried Roman town-city near Naples, Italy, is one of the most amazing sights one can see in their lifetime. The city was destroyed during an eruption of the volcano Mount Vesuvius in 79 AD., but after it was rediscovered in 1738 and excavated in the late 19th century, it became one of the most important archaeological finds (and tourist attractions) of all time.

Now, you can explore it in 3D through Google’s Street View, and the results are truly impressive. Of course, the experience is not as good as actually visiting Pompeii in person, but it’s definitely the next best thing. Check it out here:

AWESOME: Ancient Pompeii Ruins Now on Google Street View