خط چشم را روی پلکهای ورم کرده ات میکشی. مژههای خیست اونو کمرنگ میکنن، گونههای قرمزت احتیاجی به رنگ و روغن ندارن، در عوض باید نوک بینی قرمزت رو با لایههای کرم و پودر بپوشونی. ماتیک کم رنگی روی لبهای خشک و بدون حالت خود میمالی . دستی روی ابروهات به طرف بالا میکشی، صورت مسخرهای که دلقک وار آرایش شده را در آینه نگاه میکنی. عضلات دور لبت را تا اونجایی که میتونی به دو طرف میکشی و با مصنوعیترین لبخند دنیا خطاب به چشمای خیست میگی : حالا میتونم برم بچهها رو از مدرسه بردارم.
10 years ago
0 comments:
Post a Comment