غزل

عشق بین با عاشقان آمیـــــخته روح بین با خاکـــدان آمیختــــــــــه

چند بینی ایــن و آن ونیک و بد بنگر آخر ایـــن و آن آمیختــــــــه

چندگوئی این جهان وآن جـهان آن جهان بین وین جــهان آمیختـه

دل چو شاه آمد زبان چون ترجمان شاه بین با ترجمـــــان آمیـــختـه

اندر آمیزیــــــد زیـرا بـهر مـاسـت این زمـان با آسمـــــان آمیختـــــه

آب و آتش بین و خاک و بـاد را دشمنان چون دوستــــان آمیخته

گرگ ومیش و شیرو آهو چار ضد از نهیـب قـهـرمــان آمیـــــخته

آنچنان شاهی نگــــر کزلطف او خـار و گل در گلستان آمیخته

آنچنـان ابــری نگـر کـز فیض او آب چنــدیــن نـاودان آمیـــخته

اتحــــاد انــدر اثــر بین و بــدان نو بهــــــار و مهرگـان آمیـخته

گر چه کـژ بازند و ضدانند لیــک همچــو تیــرند و کمـان آمیخته

قندخا خاموش باش و حیف دان قنـد و پنــد اندر دهـان آمیـخته

شمس تبریزی همی رویــد به دل

کس نبـاشـد آنـچنـــان آمیـــــخته

جلال الدین رومــی